|
|
|
Relatie |
Alles zou goed komen
Ik wil eigenlijk alleen maar mijn verhaal doen. Binnenkort is het precies een jaar geleden dat ik mijn ex leerde kennen.In het begin vond ik het erg moeilijk, omdat hij mijn eerste vriend was en ik me erg moeilijk kon hechten. Maar goed al met al met veel moeite van mijn kant is het dan toch geklikt. Het ging zelfs zo snel, dat we ons zouden verloven en dan een paar maanden later zouden trouwen. Precies een week voor de verloving, moest ik het uitmaken onder druk van me familie. Ook kreeg van andere mensen te horen, dat er allerlei roddels rondgingen en dat mijn familie me al verstoten had, omdat ik het niet uit wilde maken. Ik vond het zo erg, omdat zij mij juist hadden verteld dat ik nergens bang voor hoefde te zijn, alles zou goed komen, maar niet heus. Het ging echter nog verder dan dat. Tot ik er niet meer tegen kon en het inderdaad uitmaakte. Ik voelde me behoorlijk rot en kon bij niemand terecht, behalve me hindoestaanse vriendin die het begreep. Op een gegeven en moment kreeg ik van hem een afdcheidberichtje, hij zou de wereld verlaten en wilde afscheid van me nemen. Ik schrok ik zo erg van dat ik hem belde en na 7 uur praten het hem uit zijn hoofd heb gepraat. Sindsdien heb ik geen contact met hem, omdat me familie mij het verboden heeft. Ik merk nu dat ik het erg zwaar krijg, omdat ik bijna elke dag nog aan hem denkt en me steeds afvraagt hoe het met hem gaat. De klap dat niemand van mijn familie mij heeft gesteund en heeft opgevangen, kan ik nog steeds niet begrijpen. Ik wil graag reageren op het verhaal van het meisje die het had uitgemaakt nadat haar familie haar niet meer steunde. Ik vind dat familie heel belangrijk is, maar als je echt van je eerste vriend jongen houdt en hij ook van jouw dan zou ik hem als de bliksem opbellen en het weer aanmaken, en je zult zien dat later als je kinderen hebt met hem en je gelukkig bent met hem heb je ten eerste een nieuwe familie en ten tweede zal je familie je hun excuses aanbieden. VEEL SUCCES - Een anonieme Ik wilde even reageren op op verhaal van een meisje die het had uitgemaakt met haar vriend onder druk van haar familie. Ik ben wel van mening dat familie belangerijk is. Ik vroeg mij alleen af of er ook familieleden zijn geweest naast haar ouders die zich ermee hebben bemoeid. Wat ik namelijk vaak merk onder ons hindoestanen is dat men altijd naar andere mensen luistert die zich eigenlijk niet eens met jouw prive zaken zouden moeten bemoeien. ALs dit het geval is en er roddels de wereld in zijn gestrooid door "zulke familieleden" dan vind ik dat dit heel erg fout is. Zorg ervoor dat jij en je ouders altijd op een lijn zitten, laat buitenstaanders maar zeggen wat ze willen. Praat met je ouders.
Ik wil reageren.
|
|
|
|
Advertentie |
|
| |